ความหมายของคำว่า ' ศิกษก, ศิกษกะ '

ความหมายของคำว่า ' ศิกษก, ศิกษกะ '
ศิกษก, ศิกษกะ หมายถึง [สิกสก, สิกสะกะ] น. ผู้เล่าเรียน; ครู, ผู้สอน; ผู้รู้. (ส.).

ศิการ
ก. หาเนื้อหาปลา. (บ.).
ศิขร
[ขอน] น. ยอด, ยอดเขา, ภูเขา, ใช้ว่า ศิงขร หรือ ศีขร ก็มี. (ส.).
ศิขริน, ศิขรี
[สิขะ] น. ภูเขา. ว. มียอด, ใช้ว่า ศิงขริน หรือศิงขรี ก็มี. (ส. ศิขรินฺ).
ศิขริน, ศิขรี
[สิขะ] น. ภูเขา. ว. มียอด, ใช้ว่า ศิงขริน หรือศิงขรี ก็มี. (ส. ศิขรินฺ).
ศิขริน, ศิขรี
ดู ศิขร.
ศิขริน, ศิขรี
ดู ศิขร.
ศิขัณฑ์
น. จุกหรือแกละ; หงอน. (ส.).